Νεφέλη:-Μαιράκι η λίστα μας όλο κ αυξάνεται το ξέρεις?Πρέπει να λιώσουμε λίγο γιατί πολύ χαλαρά το έχουμε πάρει το ζήτημα...Λοιπόν ακούω...Τι θα δούμε σήμερα?
Μαίρη: Χμμμ..Να δούμε το Gattaca που το κατέβασα κιόλας?
Ν:Αυτό κάποιος μας το πρότεινε νομίζω ε?Σε κάποιο σχόλιο...
Μ: Ναι ρε!Η μαμά σου μας το πρότεινε στο elephant man!Πρέπει να είναι σχετικό με διακρίσεις κλπ..
Ν:Ο ναι,ειναι αυτό που μας έλεγε κ η Γέα...Δύο ψήφοι...Κατοχυρώθηκε!(gattaca deux points!)
...........................................(βλέπουμε την ταινία,μην ενοχλείτε....)
Μ: Για πες λοιπόν Νεφελάκι..Πώς σου φάνηκε?
Ν:Χμ....Πολύ ενδιαφέρουσα μπορώ να πω..Είχε μερικά πολύ δυνατά σημεία....Εσύ τι λες μαιρ-μαιρ(γκας γκας)?
Μ: Ναι, βασικά ενδιαφέρουσα προσέγγιση..Θα μπορουσε να θεωρηθεί και όλη η ταινία μια αλληγορία..
Ν:Και το θέμα πολύ επίκαιρο....Το πως το DNA μας θα καθορίζει σε λίγα χρόνια την κοινωνική μας θέση,θα περιορίζει τις επιθυμίες κ τις επιλογές μας,θα μας κατηγοριοποιεί σε μία νέα τάξη πραγμάτων κ θα προκαθορίζει(καταδικάζει) απο τη γέννηση σου κιολας όλη σου τη ζωή...
Μ: Μου πέρασε και πολύ έντονα το πώς αντιμετώπιζαν οι άλλοι τους ανθρώπους που ήταν "του Θεού" και όχι αποτέλεσμα επέμβασης στα γονίδια των εμβρύων..Θα φτάσουμε δηλαδή ποτέ στο σημείο να παραγγέλνουμε τα παιδιά μας??
(Να πούμε λοιπόν εδώ ότι στις πρώτες σκηνές έδειχνε ένα ζευγάρι που είχε ήδη ένα παιδί για το οποίο είχε διαγνωσθεί ότι θα έχει προβλήματα με την καρδιά του και έχει 90% πιθανότητες να ζήσει μέχρι τα 30 του χρόνια.Έτσι αποφασίζει το ζευγάρι να επέμβει στα γονίδια του επόμενου παιδιού τους ώστε να γεννηθεί υγιές...)
Ν:Φαντάσου δηλαδή ότι εκτός απο τον ανταγωνισμό που προκύπτει ανάμεσα σε ένα απόλυτα υγιές και γονιδιακά τέλειο παιδί κ ένα άλλο με φυσικές και σωματικές αδυναμίες,τη μάνα εκείνη που τις ανακοινώνεται ότι το ένα παιδί της εχει 90%πιθανότητα θνησιμότητας στα 30 του.Πραγματικά δεν θα ήθελα να το ξέρω.....
Μ: Πώς να αγαπήσεις και να δεθείς με ένα παιδί όταν ξέρεις ότι πρόκειται να πεθάνει νωρίς? Εδώ όταν έχεις ήδη βιώσει ένα θάνατο φοβάσαι να δεθείς με τους άλλους μήπως τους χάσεις και αυτούς..Πάντως, στην ταινία ο ανταγωνισμός επηρέασε πολύ το μη υγιές παιδί και το οδήγησε σε ακραίες λύσεις "δανεισμού" γονιδίων..
Ν:Μα δεν είχε μόνο να αντιμετωπίσει την τελειότητα του αδερφού του,είχε κ την μεροληψία των γονιών του κ όλης της κοινωνίας.Δηλαδή σε εμάς που υποτίθεται ότι ζούμε σε κάπως πιο νορμάλ κοινωνία μας ΄παίρνει χρόνο να αποδεχτούμε τον εαυτό μας κ να συνειδητοποιήσουμε ποιοι είμαστε,φαντάσου εκείνους τους ανθρώπους,τους "μη έγκυρους".
Μ: Προφανώς στην κοινωνία που προβάλλεται στην ταινία δε πρόκειται ποτέ να αποδεχτείς ποιός είσαι και τα ελαττώματά σου..Εχεις ελαττώματα??Είσαι φρικιό και δε σε αποδέχονται..Για αυτό στην ταινία οι άνθρωποι-μη τέλειοι καταφεύγουν σε λύσεις όπως να δανείζονται γονίδια από τους "έγκυρους", οι αποκαλούμενοι "δανεισμένες σκάλες"..Διαφορετικά?Περιορίζονται στις "υποτιμητικές" δουλειές, στις κατώτερες κοινωνικά τάξεις. Αν έχεις όνειρα?Δεν νοιάζει κανέναν..Αν δεν έχεις τα τέλεια γονίδια δε σε δέχεται κανείς..Λογοκρισία
Ν:Και φυσικά σε αυτή την κοινωνία το χάσμα είναι αγεφύρωτο.Ακόμα κ αν κοπιάσεις για να ανέβεις στην τάξη των τέλειων δεν έχει καμία σημασία για κανέναν.Γιατί όλα καθορίζονται πλέον απο τη γέννηση σου.Κ τις πληροφορίες αυτές τις γνωρίζουν εκείνοι που διαμορφώνουν τις τάξεις.Κ με ποιο κίνητρο να προσπαθήσεις για την εξέλιξή σου αφού ήδη ξέρεις ότι ανήκεις στους μη τέλειους κ δεν μπορείς να το αλλάξεις με κανέναν τρόπο.Χαρακτηριστική ήταν η σκηνή της συνέντευξης για μία θέση στην κοινωνία των τέλειων που το μόνο που περιλάμβανε ήταν μία εξέταση αίματος,ένας έλεγχος γονιδίων...
Μ: Χαρακτηριστική, επίσης, σκηνή ήταν όταν ο πρωταγωνιστής-δανεισμένη σκάλα αποκαλύπτεται σε μια κοπέλα, η οποία απομακρύνεται μετά και εκείνος για να της εξηγήσει της λέει : Σε έχουν βάλει όλοι να αναλύεις τόσο τα ελαττώματα των άλλων που στο τέλος κοιτάς μόνο αυτά. Δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι είναι εγκλωβισμένοι στην ίδια τους τη μοίρα και ψάχνουν τόσο για ψεγάδια που δε κοιτούν τα θετικά στοιχεία.Ποια άλλη σκηνή ήταν ρε που μας άρεσε?
Ν:Εκείνη που κολυμπούσαν στη θάλασσα τα δυο αδέρφια(τέλειος,μη τέλειος) για να δουν ποιος θα απομακρυνθεί πιο πολύ από την ακτή,πράγμα που έκαναν από μικροί κ φυσικά πάντα νικούσε ο τέλειος.Κ τη δεύτερη φορά που ο μη τέλειος καταφέρνει να ξεπεράσει τον αδερφό του μετά απο χρόνια του ομολογεί ότι το κατόρθωσε επειδή "ποτέ δεν κράτησε τίποτα για την επιστροφή".(απίστευτη ατάκα )
Μ: Ήταν ωραίο που έδειξε πως είναι εφικτό κάτι τυχαίο και ατελές να νικήσει το προσχεδιασμένο και τέλειο. Ας αφήσουμε και τίποτα στη μοίρα..Δε χρειάζεται να τα ξέρουμε όλα από πριν.Αν θα είναι το παιδί έξυπνο, όμορφο, δυνατό και με όλα τα καλά...Στο κάτω κάτω ας προσπαθήσουν και λίγο οι γονείς να διδάξουν στο παιδι τους τις αξίες και μη τα παίρνουν όλα έτοιμα. Δε χρειάζεται να ξέρουμε από πριν πότε θα πεθάνουμε, από τι, τι θα γίνουμε όταν μεγαλώσουμε γιατί απλά δε θα ζήσουμε τη ζωή μας.Απλά θα περιμένουμε να συμβούν όλα από μόνα τους.
Ν+Μ:Νομίζουμε ότι ήρθε η ώρα να γράψουν τίποτα κ οι πιστοί αναγνώστες του blog μας....Τους δώσαμε μία ιδέα περί τίνος πρόκειται η ταινία....
1 σχόλιο:
Καταρχας ευχαριστω που ακολουθησατε τη σοφη συμβουλη μου χαχα...Λοιπον,και μενα μου αρεσε πολυ η ταινια,πολυ διαφορετικη και παρουσιαζει μια αλλη κοινωνια,που ισως τελικα κι αν το καλοσκεφτουμε δεν ειναι και πολυ μακρια μας..Παντως πολυ θλιβερο το να κρινεις εναν ανθρωπο μονο απο το αν εχει καλα γονιδια η απο το αν η καρδια του ειναι δυνατη κλπ και να ξεχνας τελειως την προσωπικοτητα του και το χαρακτηρα του.Ετσι ειναι σα να βλεπεις τον ανθρωπο οχι σαν ανθρωπο ολοκληρωμενο αλλα σαν ενα κομματι κρεας,που ολη του η ζωη,η μετεπειτα πορεια του και οι σχεσεις του με τους αλλους καθοριζεται απο τα γονιδια του...Αν το σκεφτουμε,παρομοιος ρατσισμος υπαρχει και στη δικη μας κοινωνια,ως προς τα ατομα με ειδικες αναγκες ας πουμε,που αντιμετωπιζονται ως παρασιτα πολλες φορες,ως κατωτεροι.Βεβαια στην ταινια αυτος ο ρατσισμος ειναι σε υπερβολικο(??)βαθμο,σε σημειο οι μη τελειοι να κανουν ολες τις κατωτερες δουλειες και να μην εχουν καμια ελπιδα για ανελιξη στην κοινωνια...Μαλλον τελικα ισως να μην ειναι και τοσο μακρια απο μας ολα αυτα,συμβαινουν ηδη...Τουλαχιστον,η προσωπικοτητα μας δεν εχει περασει σε 2η μοιρα-ακομη-και μπορουμε να βασιζομαστε σε αυτη...Ουτως η αλλως πιστευω οτι το αν ειναι ενας ανθρωπος εξυπνος η τελειως υγιης και δεν εχει καμια "ατελεια" σωματικα δε παιζει και τοσο ρολο οσο η προσωπικοτητα και ο χαρακτηρας του ανθρωπου,που τελικα ειναι αυτα που τον καθοριζουν στη ζωη...Οι σωματικες ατελειες αλλα και οι ατελειες στο χαρακτηρα απλως κανουν το συνολο πιο ενδιαφερον...
Δημοσίευση σχολίου