σκηνοθέτης:Ken Loach
σεναριογράφος(γιατί πολύ υποτιμάται ο ρόλος του σεναριογράφου και το θεωρώ λάθος):Paul Laverty
Η ταινιά αναφέρεται στον πόλεμο μεταξύ Αγγλίας και Ιρλανδίας κάπου γύρω στο 1916.Αιτία του πολέμου είναι το γεγονός ότι η Αγγλία αυθαίρετα θεωρεί το ιρλανδικό έδαφος κτήση της και η Ιρλανδία φυσικά μάχεται για την ανεξαρτησία της.
Θ α γράψω σκόρπιες σκέψεις σχετικά με το τι μου άρεσε στην ταινία,την οποία συνιστώ ανεπιφύλακτα,για να μη μου βγει πάλι κανά σεντόνι....
Καταρχάς βρήκα πολύ ενδιαφέροντα τον τίτλο και τον τρόπο που συνδέεται με την ταινία μέσα από ένα παραδοσιακό ιρλανδικό τραγούδι που ακούγεται στην ταινία όταν κηδεύεται ένας Ιρλανδός αγωνιστης.Είχαμε και μια συζήτηση με τη Μαίρη αν εννοεί ότι ο άνεμος χορεύει με το κριθάρι η ο ίδιος χορεύει το κριθάρι(στη δεύτερη περίπτωση ο άνεμος έχει πιο κυρίαρχο ρόλο).
Μου άρεσε επίσης η αντίθεση που γινόταν στις σκηνές της μάχης ανάμεσα στα καταπράσινα ιρλανδικά λιβάδια που με γέμιζαν με κάτι θετικό,όμορφο,αισιόδοξο και τη φρίκη του πολέμου,την ασχήμια,τη μαυρίλα.
Όπως και σε άλλες ταινίες έτσι κ σε αυτήν εκτίμησα την επιλογή του σκηνοθέτη να κρατήσει μια ρεαλιστική στάση απέναντι στον πόλεμο αυτό-ίσως υποκειμενική;-δεν ξέρω.Πάντως δεν υπηρχαν ωραιοποιήσεις που συνήθως καταστρέφουν την ένταση των σκηνων.Προέβαλε τη διαφθορά των αγωνιστων ,την αλλοτρίωση του χαρακτήρα τους στη διάρκεια του πολέμου καθώς αναγκάζονταν να κάνουν πράγματα φρικτά ακόμα και σε συμπατριώτες τους,τη βία,το ξεπούλημα του μισού ιρλανδικού στρατού στους όρους "εκεχειρίας" που αποφάσισε η Αγγλία διατηρώντας την ισορροπία,χωρις να αφήνει την ταινία να γέρνει προς μια κατεύθυνση.
Όσο για το τέλος,το βρήκα αρκετά εμπνευσμένο και μου άρεσε το γεγονός ότι αποδείκνυε την εφημερότητα των πραγμάτων και που ήταν ειρωνικό και ταίριαζε απόλυτα από αυτή την άποψη με την υπόλοιπη τανία.
Δεν θα επεκταθώ περαιτέρω,μόνο να γράψω και ένα αρητικό ότι δεν είχαν καλό φωτισμο αρκετές σκηνές με αποτέλεσμα να δυσκολεύεσαι να ξεχωρίζεις ποιοι ήρωες συμμετείχαν.Και δεν νομίζω ότι εξυπηρετούσε κάτι στις σκηνές αυτές η τεχνική....Εκνευριστικοοοοο!
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
Πριν σχολιάσω την ταινία να πω ότι μια κοπέλα σε ένα βίντεο-κλαμπ μας ειχε πει ότι αυτή η ταινία δεν είναι ιδιαίτερα "βαριά"...Αφόύ την είδαμε λοιπόν έχουμε να πούμε ότι κάθε άλλο παρά ελαφριά ήταν!Μας βγήκε η ψυχή με όλες αυτές τις σκηνές φρίκης και τους σκοτωμούς..
Τέλοσπάντων,ας πάω στην ταινία!
Νεφελάκι ανέφερες τα πιο σημαντικά αυτής της ταινίας ομολογώ και δεν έχω κάτι ιδιαίτερο να συμπληρώσω..Η ταινία μας έδειξε πραγματικά να κατάλαβουμε πώς δημιουργούνται οι εμφύλιοι πόλεμοι, πως πρέπει να παλεύουμε για την ανεξάρτησία μας και πόσο τελικά νομίζουμε ότι ξέρουμε τους ανθρώπους γύρω μας. Ήταν σοκαριστικό να βλέπεις αγωνιστές να γίνονται "προδότες" της ίδιας τους της ιδεολογίας και να καταρρίπτουν έτσι την άποψη που έχεις για αυτούς.
Ο τίτλος βέβαια ομολογώ ότι ήταν πολύ πετυχημένος γιατί σε προκαλεί και είναι και διφορούμενος..
Λοιπόν και εγώ τη συνιστώ ανεπιφύλακτα!
χεχε....καλα μαιρακι δεν υπήρχε η τύπισσα...μια ελαφρια κοινωνική είναι λεει...εμας να ρωτήσετε που την παλεύαμε-δεν την παλεύαμε σε μια σκηνη που έβγαζαν τα νύχια με την πενσα για να μιλήσει...ήμαρτονννννννν
Αν σας πω οτι και γω δεν ψυχοπλακωθηκα ιδιαιτερα τι εχετε να πειτε; χαχαχα... Κοιταξτε,ελαφρια δε τη λες(οντως η κοπελια καπου το εχασε το πραγμα) αλλα δε με ψυχοπλακωσε οπως αλλες ταινες (πχ 21 γραμμαρια,δε ξερω αν με εννοειτε)...Ειναι απλα η ανατριχιαστικη πραγματικοτητα και καλυτερα που δεν προσπαθησαν να τα ωραιοποιησουν για να μαθαινουμε και τι γινοταν τοτε.Επισης με εξοργισε η ολη κατασταση και αυτα που τραβουσαν οι ανθρωποι και μου ρχοταν να σπασω στο ξυλο τους Αγγλους...Ωραιος και ο τιτλος που ειπατε και σεις:ενω στην αρχη αναρωτιεσαι που κολλαει στη συνεχεια σου λυνεται η απορια με πολυ ωραιο τροπο...Α και να μην ξεχασω οτι το τελος ηταν πολυ λυπητερο και τραγικο...Περιμενα μεχρι το τελος κατι να αλλαξουν αλλα δε μου καναν τη χαρη...Αυτα καποια σχολια για αρχη...
Δημοσίευση σχολίου