Ο,τι θυμόμαστε χαιρόμαστε

Ναι ναι..Σας έχουμε πρήξει με αυτό το θέμα αλλά
1)εχει μεγάλη επιτυχία
2)είναι το αγαπημένο μας
3)κατά βάθος είμαστε χαζογκόμενες

Ηρωίδες Disney λοιπόν πάλι(ξανθιώτικο καρναβάλι) και εδώ θα βάζετε την αιτιολόγησή σας για την ψηφοφορία!Γιατί αλλιώς....θα χρησιμοποιήσουμε στιγνή βία.(σοβαρα)
Αυτη η σοβαροτητα θα μας φαει Μαιρη.Παιδια η Μαιρη εχει φαει πολλα παιδακια στο παρελθον για αυτο το νου σαςςςςςςς....(Νεφελη ειπε)

Εδώ θα γράψουμε τη δική μας αιτιολόγηση για την προτίμησή μας..

Νεφ-Νεφ:Είμαι ανάμεσα σε τρεις....Μπελ,Μουλάν και Ποκαχόντας....Είναι κ οι τρεις παλικάρια(σιγά μην είναι κ νεράιδες...),δυναμικές,ανεξάρτητες κ δεν σκέφτονται μόνο το γάμο....Κανονικά θα επέλεγα την Ποκαχόντας γιατί έχω κ ένα άλφα παρελθόν μαζί της(λοβ λοβ) αλλα πρόσφατα ανακάλυψα ότι η γυναίκα της ζωής μου είναι άλλη....Επειδή λοιπόν ήταν τελείως αλτρουίστρια κ ανιδιοτελής(και διπλάρωσε κ τον καλύτερο γκόμενο) κ ήταν κ δημιουργική,εφευρετική,ανεξάρτητη,αστεια(την αγαπωωωω) επιλέγω τη...............................................Mulan!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Κ παρακαλώ πολύ τις συμπλογκίτισσες μου να με αφήσουν να βάλω την υπέρτατη φωτο της που φουσκώνει τα μάγουλα....ΤΕΛΟΣ!

Μαιρmaid:Καταρχάς δεν είχε η Μουλάν τον καλύτερο γκόμενο αλλά η δικιά μου αγαπημένη ηρωίδα...(γυναίκες...)Νικήτρια λοιπόν για μένα είναι η Μπελ!!! Αρχικά την ήξερε όλη η πόλη γιατί διάβαζε πολλά βιβλία και ήταν "περίεργη" και διαφορετική.Επίσης δεν ήθελε να παντρευτεί τον ποζερά τον Γκαστόν..Βοηθούσε τον πατέρα της και για αυτόν θυσιάστηκε και έμεινε στον πύργο. (παιδια ένα δάκρυ κυλάει από τα μάτια της Μαίρης...). Κοιτούσε τον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων και όχι την εμφάνισή τους..(άλλο που κλασσική γυναίκα κόλλησε στον μπρουτάλ γκόμενο!!).Στο τέλος όμως ανταμείφθηκε με ένα πολύ καλό γκομενάκι.. Τελευταίο και καλύτερο!Το καλύτερο δώρο που μπορείς να της κάνεις είναι μια βιβλιοθήκη-δωμάτιο(θέλω και εγωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω).Αυτά λοιπόν.Θέλετε και άλλα?????

Δεν θέλουμε να σας επηρεάσουμε με τα δικά μας(αλλά ή Μουλαν ή Μπελ ψηφίστε...!)
Επίσης θέλουμε σχόλιο για τα γκομενάκια τους.Εσείς ποιον προτιμάτε ωρέ?

Διαλειμμα....

Μιας και εχουμε πηξει με την εξεταστικη και διαβαααααζουμε συνεχεια,οπως καταλαβαινετε δεν εχουμε και πολυ χρονο για νεα post...Ειπα λοιπον να κανουμε ενα διαλειμμα και να ανεβασω 2 ωραιες ταινιουλες μικρου μηκους,που ηταν υποψηφιες για Οσκαρ κινουμενων σχεδιων,η πρωτη μαλιστα το κερδισε χτες.Χαρειτε τις λοιπον και θα επανελθουμε με νεες κριτικες συντομα...

La maison en petits cubes

(του Kunio Kato)

Ενας ηλικιωμενος ανθρωπος,ζει σε μια πολη που συνεχως πλημμυριζει,και ετσι επεκτεινει ολη την ωρα το σπιτι του προς τα πανω,για να αποφυγει την πλημμυρα,χτιζοντας πανω στο παλιο.Καποια στιγμη χανει ενα αγαπημενο του αντικειμενο και αναγκαζεται να βουτηξει στα κατω πατωματα του σπιτιου του,που εχουν πλημμυρισει.Εκει ανακαλυπτει παλιες αναμνησεις και αρχιζει να νοσταλγει το παρελθον...Πολυ ομορφα χρωματα ,συγκινητικη μουσικη και ωραιο νοημα,παρα τα 12 λεπτα της....

/* Επειδη την εχουν αφαιρεσει απο youtube καθως και απο αλλα site - λογω πνευματικων δικαιωματων κλπ κλπ - δειτε τη απο αυτο το link http://www.imeem.com/people/MI0QZDy/video/RtiT52DK/kunio-kato-la-maison-en-petits-cubes-shortfilm-video/οσο προλαβαινετε!!!! */

Lavatory - Lovestory

(του Konstantin Bronzit)

Πολυ απλο κινουμενο και με χρωμα εκει που χρειαζεται μονο...Μια γυναικα που δουλευει σε δημοσιες τουαλετες,και εχει βαρεθει τη ρουτινα της ζωης της,ψαχνει απελπισμενα την αγαπη.Μεσα απο διαφορα αστεια σκηνικα,αποφασιζει καποια στιγμη να ανακαλυψει ποιος ειναι αυτος που της αφηνει καθημερινα λουλουδια αντι για tip...




CU soon......

Τhe wind that shakes the barley(ο άνεμος χορεύει το κριθάρι)

σκηνοθέτης:Ken Loach


σεναριογράφος(γιατί πολύ υποτιμάται ο ρόλος του σεναριογράφου και το θεωρώ λάθος):Paul Laverty

Η ταινιά αναφέρεται στον πόλεμο μεταξύ Αγγλίας και Ιρλανδίας κάπου γύρω στο 1916.Αιτία του πολέμου είναι το γεγονός ότι η Αγγλία αυθαίρετα θεωρεί το ιρλανδικό έδαφος κτήση της και η Ιρλανδία φυσικά μάχεται για την ανεξαρτησία της.


Θ α γράψω σκόρπιες σκέψεις σχετικά με το τι μου άρεσε στην ταινία,την οποία συνιστώ ανεπιφύλακτα,για να μη μου βγει πάλι κανά σεντόνι....


Καταρχάς βρήκα πολύ ενδιαφέροντα τον τίτλο και τον τρόπο που συνδέεται με την ταινία μέσα από ένα παραδοσιακό ιρλανδικό τραγούδι που ακούγεται στην ταινία όταν κηδεύεται ένας Ιρλανδός αγωνιστης.Είχαμε και μια συζήτηση με τη Μαίρη αν εννοεί ότι ο άνεμος χορεύει με το κριθάρι η ο ίδιος χορεύει το κριθάρι(στη δεύτερη περίπτωση ο άνεμος έχει πιο κυρίαρχο ρόλο).


Μου άρεσε επίσης η αντίθεση που γινόταν στις σκηνές της μάχης ανάμεσα στα καταπράσινα ιρλανδικά λιβάδια που με γέμιζαν με κάτι θετικό,όμορφο,αισιόδοξο και τη φρίκη του πολέμου,την ασχήμια,τη μαυρίλα.


Όπως και σε άλλες ταινίες έτσι κ σε αυτήν εκτίμησα την επιλογή του σκηνοθέτη να κρατήσει μια ρεαλιστική στάση απέναντι στον πόλεμο αυτό-ίσως υποκειμενική;-δεν ξέρω.Πάντως δεν υπηρχαν ωραιοποιήσεις που συνήθως καταστρέφουν την ένταση των σκηνων.Προέβαλε τη διαφθορά των αγωνιστων ,την αλλοτρίωση του χαρακτήρα τους στη διάρκεια του πολέμου καθώς αναγκάζονταν να κάνουν πράγματα φρικτά ακόμα και σε συμπατριώτες τους,τη βία,το ξεπούλημα του μισού ιρλανδικού στρατού στους όρους "εκεχειρίας" που αποφάσισε η Αγγλία διατηρώντας την ισορροπία,χωρις να αφήνει την ταινία να γέρνει προς μια κατεύθυνση.


Όσο για το τέλος,το βρήκα αρκετά εμπνευσμένο και μου άρεσε το γεγονός ότι αποδείκνυε την εφημερότητα των πραγμάτων και που ήταν ειρωνικό και ταίριαζε απόλυτα από αυτή την άποψη με την υπόλοιπη τανία.


Δεν θα επεκταθώ περαιτέρω,μόνο να γράψω και ένα αρητικό ότι δεν είχαν καλό φωτισμο αρκετές σκηνές με αποτέλεσμα να δυσκολεύεσαι να ξεχωρίζεις ποιοι ήρωες συμμετείχαν.Και δεν νομίζω ότι εξυπηρετούσε κάτι στις σκηνές αυτές η τεχνική....Εκνευριστικοοοοο!

Τι αφησαν πίσω τους..

Βαρέθηκα πια να σχολιάζω λεπτομερώς μόνο μία ταινία...Είναι κουραστικό
Χμμμ.Ψέματα, απλά ψάχνω δικαιολογίες για να κάνω την ανάρτηση μου.

Λεω να ασχοληθώ με λεπτομέρειες, με ταινίες που είδα παλιά και δε θυμάμαι να σχολιάσω εκτενέστερα, που μου άφησαν κάτι να θυμάμαι.
Πάμε λοιπόν..

Το soundtrack απο το Ρεμπέτικο

Η μουσική και τα τελευταία λεπτά στον τελευταίο των Μοϊκανών

Η ερμηνεία της Marion Cotillard στο Ζωή σαν τριαντάφυλλο

Η καλή σκηνοθεσία του Quentin Tarantino στο Pulp Fiction

Όλο το Goodbye Lenin

Η ευτυχία και η ευγνωμοσύνη που νοιώθεις μετά το Κυνήγι της ευτυχίας και το All the invisible children

Η εκφραστικότητα των τοπίων, των προσώπων και των δέντρων στη Φλάνδρα

Η αδικία που νοιώθεις στο Little miss sunshine όταν ο έφηβος μαθαίνει ότι έχει αχρωματοψία και δε μπορεί να ακολουθήσει το όνειρό του

Οι τρελλές σκηνές στην Κακή εκπαίδευση και το σοκ που μου προκάλεσαν

Οι συνέπειες των πράξεων και οι ανεξέλεγκτες καταστάσεις στο Κύμα

Το seize the day απο τον κύκλο των χαμένων ποιητών

Η ατάκα του Toy story : Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα!

Το τραγούδι στο Βιβλίο της ζούγκλας : Να ζεις με λίγα πράγματα απλά της φύσης θαύματα

Αυτά τα ολίγα λοιπόν!Υπήρχαν και άλλες ταινίες αλλα θυμόμουν περισσότερα για μια καλύτερη ανάρτηση...Οπότε περιμένω σχολιάκια για αυτές τις ταινίες ή για δικά σας απομεινάρια από ταινίες...