Σκηνοθέτης ο Richard LaGravenese,πρωταγωνιστούν:Hilary Swank,Gerard Butler (παίζει κ το μανάρι ο Ντένι από το greys anatomy)
Δεν θα γράψω μόνο για την ταινία...
Περιληπτικά η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας 29 χρονης,
παντρεμένης για 10 χρόνια, γυναίκας που χάνει το σύζυγό της από όγκο στον εγκέφαλο και την κυριεύει η θλίψη της απώλειας.Κι εκεί που έχει αφεθεί στον πόνο της, λαμβάνει ένα γράμμα από τον ίδιο το σύζυγό της και όλα αλλάζουν.Από τότε είναι δίπλα της μέσω αυτών των γραμμάτων που της "στέλνει"...
Για τις ερμηνείες έχω να πω ότι μου άρεσε όπως έπαιζε η Ηilary Swank παρόλο που γενικά δεν την πολυσυμπαθώ, έπαιζε αρκετά καλά.
Από σκηνοθετική άποψη μου άρεσε το flashback και flashfoward και η εξέλιξη της ιστορίας.Δεν μου άρεσε το τέλος γιατί ήταν αναμενόμενο κ τετριμμένο,θα μπορούσε να είχε σταματήσει η ταινία μια σκηνή πριν ώστε να αποφύγει να έχει τόσο κοινό τέλος.
Τώρα θα ήθελα να αναφέρω δύο ατάκες που μου κίνησαν το ενδιαφέρον:
Η πρώτη αναφέρθηκε όταν η πρωταγωνίστρια ήθελε μετά το θάνατο του συζύγου της να κλειστεί στο σπίτι της ακολουθώντας το παράδειγμα μιας πλούσιας "μανταμ" και η φίλη της της είπε:"Η τρέλα είναι πολυτέλεια για τους μικροαστούς" εννοώντας ότι για να καταλήξει κλεισμένη μόνη στο σπίτι για πάντα, απαραίτητη προυπόθεση θα ήταν να είναι παμπλουτη.Και θέλω να πω εδώ μόνο ότι αν κάποιος δεν έχει καλύψει τις βασικές του ανάγκες, πολλές φορές είναι πιο ευτυχισμένος στην καθημερινή του ζωή γιατί μπορεί κ εκτιμά πιο εύκολα ό,τι καλό του συμβεί στη συνέχεια,σε αντίθεση με εκείνους που έχουν πολλά και θέλουν περισσότερα.Η μεγάλη ευτυχία είναι να εκτιμάς αυτά που έχεις(πριν τα χάσεις) όσο αυτά που θα αποκτήσεις...
Και η άλλη ατάκα ειπώθηκε από τη μητέρα της πρωταγωνίστριας,κ άρεσε κ στην αδερφή μου, κ έλεγε ότι "ακόμα κ αν είμαστε όλοι μας μόνοι, είμαστε μαζί σε αυτό", στη μοναξιά μας δηλαδή.Ουσιαστικά όλοι πορευόμαστε μόνοι μας (ή ίσως με κάποιους ελάχιστους ανθρώπους για να είμαστε πιο αισιόδοξοι).Κι όμως κοινο χαρακτηριστικό όλων μας είναι ακριβώς αυτή η μοναξιά που νιώθουμε κατά καιρούς.Συνεπώς πάντα μπορείς να στραφείς σε κάποιον που θα σε καταλάβει.Αρκεί να τον βρεις...(ίσως να μην ήθελε καν να πει αυτο,έτσι το αντιλήφθηκα εγώ)
Πρόκειται λοιπόν για μία αρκετά έξυπνη ρομαντικη-δραματική ταινία,τπτ το εξαιρετικό η βαστυστόχαστο αλλά συμπαθητική κ γλυκιά.
κριτική από Νεφέλη , 29-10-2008
Δεν θα γράψω μόνο για την ταινία...
Περιληπτικά η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας 29 χρονης,
παντρεμένης για 10 χρόνια, γυναίκας που χάνει το σύζυγό της από όγκο στον εγκέφαλο και την κυριεύει η θλίψη της απώλειας.Κι εκεί που έχει αφεθεί στον πόνο της, λαμβάνει ένα γράμμα από τον ίδιο το σύζυγό της και όλα αλλάζουν.Από τότε είναι δίπλα της μέσω αυτών των γραμμάτων που της "στέλνει"...
Για τις ερμηνείες έχω να πω ότι μου άρεσε όπως έπαιζε η Ηilary Swank παρόλο που γενικά δεν την πολυσυμπαθώ, έπαιζε αρκετά καλά.
Από σκηνοθετική άποψη μου άρεσε το flashback και flashfoward και η εξέλιξη της ιστορίας.Δεν μου άρεσε το τέλος γιατί ήταν αναμενόμενο κ τετριμμένο,θα μπορούσε να είχε σταματήσει η ταινία μια σκηνή πριν ώστε να αποφύγει να έχει τόσο κοινό τέλος.
Τώρα θα ήθελα να αναφέρω δύο ατάκες που μου κίνησαν το ενδιαφέρον:
Η πρώτη αναφέρθηκε όταν η πρωταγωνίστρια ήθελε μετά το θάνατο του συζύγου της να κλειστεί στο σπίτι της ακολουθώντας το παράδειγμα μιας πλούσιας "μανταμ" και η φίλη της της είπε:"Η τρέλα είναι πολυτέλεια για τους μικροαστούς" εννοώντας ότι για να καταλήξει κλεισμένη μόνη στο σπίτι για πάντα, απαραίτητη προυπόθεση θα ήταν να είναι παμπλουτη.Και θέλω να πω εδώ μόνο ότι αν κάποιος δεν έχει καλύψει τις βασικές του ανάγκες, πολλές φορές είναι πιο ευτυχισμένος στην καθημερινή του ζωή γιατί μπορεί κ εκτιμά πιο εύκολα ό,τι καλό του συμβεί στη συνέχεια,σε αντίθεση με εκείνους που έχουν πολλά και θέλουν περισσότερα.Η μεγάλη ευτυχία είναι να εκτιμάς αυτά που έχεις(πριν τα χάσεις) όσο αυτά που θα αποκτήσεις...
Και η άλλη ατάκα ειπώθηκε από τη μητέρα της πρωταγωνίστριας,κ άρεσε κ στην αδερφή μου, κ έλεγε ότι "ακόμα κ αν είμαστε όλοι μας μόνοι, είμαστε μαζί σε αυτό", στη μοναξιά μας δηλαδή.Ουσιαστικά όλοι πορευόμαστε μόνοι μας (ή ίσως με κάποιους ελάχιστους ανθρώπους για να είμαστε πιο αισιόδοξοι).Κι όμως κοινο χαρακτηριστικό όλων μας είναι ακριβώς αυτή η μοναξιά που νιώθουμε κατά καιρούς.Συνεπώς πάντα μπορείς να στραφείς σε κάποιον που θα σε καταλάβει.Αρκεί να τον βρεις...(ίσως να μην ήθελε καν να πει αυτο,έτσι το αντιλήφθηκα εγώ)
Πρόκειται λοιπόν για μία αρκετά έξυπνη ρομαντικη-δραματική ταινία,τπτ το εξαιρετικό η βαστυστόχαστο αλλά συμπαθητική κ γλυκιά.
κριτική από Νεφέλη , 29-10-2008
Αναρτήσεις
5 σχόλια:
Nefelaki mou gia poia alli tainia tha egrafes esy otan auth milaei gia monaksia..??H tainia de xerw an aksizei ontws ,den tin exw dei. Alla mou aresoun ta shmeia ths tainias pou aresan k se sena kai i ermineia pou tous edwses me ta logia sou toso amesa kai katanoita.
Stin ousia omws auta einai kai dikoi sou provlimatismoi,gia auto sou aresan toso poly..E?
Αχ και γω θελω να τη δω αυτη την ταινια-τωρα που ειπες οτι παιζει και ο Ντενι μ'επεισες!!!!...Μ'αρεσε πολυ αυτο το καταθλιπτικο θεμα που εχει-μπας και συγκινηθω επιτελους απο καμια ταινια γιατι δε το καταφερνω μεχρι τωρα- και το γεγονος οτι στηνουν μια τετοια ιστορια οι φιλες της για να τη βοηθησουν να ξανασταθει στα ποδια της...Πολυ ωραιες και οι ατακες που εγραψες και μ'αρεσαν οι προβληματισμοι σου για τη μοναξια...Τελικα μαλλον δικιο εχεις: ολοι μονοι μας ειμαστε στη ζωη κατα βαθος...Θα τη δω πρωτα και θα επανελθω με νεα σχολια...
Nefelaki mou,oute kai ego tin exw dei ti tainia an kai exw pleon 2 poli isxira kinitra sto na me w8oun se afti ti kinisi(Gerald Batler kai o adikoxamenos Deni).Mou arese i diastasi tin opoia dialekses na analiseis.Oxi tainia kai ipo8esi afti ka8eafti alla kai ta 8emata pou afti anasirei...
ta sxolia sas me sigkinisan paidia mou...esi mairoula me niwtheis nomizw asxeta an mou ti les...xexe..alla exeis dikio.an dn me antiproswpevan autin tin periodo isws na min ta prosexa toso poli.tzenaki kane k si kamia kritiki reeee.kane gia tis petiximenes pou exoume dei oi treis mas...:P
loipon tha sxoliasw aytin kathara kai mono epeidi tin eida prosfata..prokeitai gia mia metria tainia kai tipote parapanw.vlepetai poli eyxarista omws.eimai para poli antitheti me ayto pou thelei na perasei i tainia an kai einai sigkinitiko..den exw zisei-thank god-ws twra tetoia apwleia-tin apwleia enos toso dikou sou anthrwpou opws tou antra sou-omws sigoura den eimai tis apopsis oti prepei na stirizomaste se pateritses.kathe telos,kathe apwleia apaitei kapoio diastima thrinou,kapoio diastima arnisis kai tin prospatheia na to kseperaseis metepeita..ayto de thelei odigies pros naytilomenous.oloi ligo poli to exoume perasei i tha to perasoume,o kathenas to biwnei diaforetika kai to kiriotero prepei na to biwnei diaforetika.xwris piesi,xwris upodeikseis kai xwris deadlines.oso kratisei.prepei na statheis sta podia sou den yparxei.mono thelw i pleon mporw iparxei.anyway epeidi makrigorw ayto pou thelw na pw einai oti den mou arese i kateythinsi pou tis edwse.sigoura meta apo tetoia gegonota oloi eimaste animporoi kai anikanoi na skefftoume to swsto g mas.alla etsi prepei na einai.to na einai ekei o allos g mas meta thanaton-pou safws einai k panta thanai-den voithaei.apla anastelei mia diadikasia pou prepei na arxisei.tis lithis.tou afinw pisw.tou mathainw na zw m ayto-opws mporw kai opws mou vgainei.telospantwn.to iperanalisa.parola osa egrapsa i tainia einai simpathitiki kai o gerald tin omorfainei akoma perissotero.g ena apogevmatino dvd sto xalaro einai mia xara.. danai
Δημοσίευση σχολίου