Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

the elephant man



Πρόκειται για μια πολύ δυνατή ταινία που είδα πρόσφατα.Είναι μία ταινία του 80 σε σκηνοθεσία του David Lynch και πρωταγωνιστές τους Anthony Hopkins και John Hurt.
H ταινία πραγματεύεται την βιογραφία του Τζον Μέρικ(Τζόζεφ Μέρικ στην πραγματικότητα),γνωστός ως "άνθρωπος-ελέφαντας" λόγω των δυσμορφιών που είχε σε όλο του το σώμα.Όπως διάβασα στο internet,ο Τζόζεφ Μέρικ ήταν υπαρκτό πρόσωπο,και άρχισε να εμφανίζει δείγματα δυσμορφιών και όγκων στα 5 του χρόνια,ενώ μεγαλώνοντας εξαπλώθηκαν ώσπου κατέληξε να είναι πλήρως παραμορφωμένος.Στην ταινία παρουσιάζεται να αποτελεί την τρομακτικη "attraction" ενός περιπλανώμενου "παλιάτσου' που τον χρησιμοποιεί για να βγάζει χρήματα από την περιέργια κ την φρίκη του κόσμου στην θέα του John.Τότε ένας γιατρός των βρίσκει κ αποφασίζει να τον εξετάσει και να τον βοηθήσει να βρει τον εαυτό του.Και τελικά αποδεικνύεται ότι αυτός ο παραμορφωμένος άνθρωπος είναι χαρισματικός,έξυπνος και ευαίσθητος.
Παρακολουθώντας την εξέλιξή του,πως αρχίζει να μιλάει κ να διαβάζει,αυτό που μου φάνηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρον ήταν ο τρόπος με τον οποίο τον αντιμετώπιζαν οι διάφοροι άνθρωποι και περιλάμβανε αντιδράσεις φρίκης,φόβου,συμπάθειας,συμπόνοιας,αδιαφορίας,κακίας...
Οι σκηνές που μου άρεσαν πολύ ήταν εκείνη στην οποία το παλιό του "αφεντικό",εκείνος ο παλιάτσος που τον εκμεταλλευόταν και τον κακομεταχειρίζοταν,τον έκλεισε σε ένα κλουβί που ακριβώς δίπλα ήταν κλειδωμένες μαιμούδες και έδειχνε την απόλυτη εξίσωση(ταπείνωση) αυτού του ανθρώπου με τα ζώα.Αλλά και η αντίδραση των μαιμούδων ήταν τέτοια(εξαιτίας του φόβου τους) που ήταν σαν να τον αποδοκίμαζαν κ αυτές,όπως κ οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που γνώρισε και που ήταν καχύποπτοι με το διαφορετικό.
Κορυφαία σκηνή ήταν το ξέσπασμά του,όταν φώναξε στο πλήθος που τον κοιτούσε σαν να ήταν θέαμα:" I am not an animal! I am a human being! I...am...a man! "
Επίσης στην σκηνή που μια καταξιωμένη ηθοποιός με την οποία απείγγειλαν μαζί Σέξπιρ του είπε ότι δεν είναι ο άνθρωπος-ελέφαντας,αλλά ο Ρωμαίος αισθάνθηκα ένας είδος δικαίωσης για τον πρωταγωνιστή.
Σκηνοθετικά ήταν πολύ καλοστημένο και ξεχώρισα την σκηνή που τον κυνηγούσαν στο σιδηροδρομικό σταθμό και ακουγόταν ταυτόχρονα με τα βήματά του ο ήχος του τρένου.
Τέλος θα ήθελα να πω δυο λόγια για το φινάλε,το οποίο εκτός του ότι είναι πετυχημένο κ έξυπνο,σου αφήνει μια αίσθηση εντελώς διαφορετική από αυτή που κυριολεκτικά θα άφηνε(δν μπορώ να το περιγράψω καλύτερα,πρέπει να το δείτε για να καταλάβετε)
Ίσως προσθέσω κ άλλα αργότερα,αλλά περιμένω να το δείτε κ να μου πείτε...

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ειχα ακουσει για την ταινια αλλα δε φανταζομουνα με τιποτα οτι ασχολειται με τετοιο θεμα...Σιγουρα ενδιαφερουσα η προσεγγιση αλλα δε ξερω κατα ποσο αντεχεις να το δεις γιατι μου φαινεται σκληρη ταινια...Για πες μας...

Ανώνυμος είπε...

Μου κίνησες το ενδιαφέρον ακόμα και μόνο για το τέλος της ταινίας αυτής..Δε ξέρω για σένα Γεωργία αλλά μακάρι να είναι σκληρή η ταινία για να την έβλεπαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που καταδικάζουν τη διαφορετικότητα και να βάλουν μυαλό..Ναι ναι ξέρω..Μονο στα όνειρα!

Michalis είπε...

Επιτελους θα γραψω σχολιο!
Καλα ρε διαγραφετε σχολια απο τις αναρτησεις;

υ.γ.: η λεκτικη επαληθευση δεν σας εχει σπασει τα νευρα καθε φορα που θελετε να γραψετε ενα σχολιο, να πρεπει να βαζετε κι αυτη;

Ανώνυμος είπε...

Τι σε πειραζει εσενα Μιχαλιο;;Δικο μας ειναι οτι θελουμε κανουμε...Εγραψα κατα λαθος κατι εγω και το διεγραψα...Και επισης τι εννοεις λεκτικη επαληθευση;Δε το πιασα...Στο θεμα μας τωρα: συμφωνω μ αυτο που λες αλλα ειναι καποιες ταινιες που εγω προσωπικα δεν αντεχω να τις δω αλλα την κατεβασα και ειδα οτι ειναι σε φυσιολογικα πλαισια,δεν προσβαλλει δηλαδη ουτε το θεμα της ουτε και μας....

Ανώνυμος είπε...

Γεούλι μου τι εννοείς δε προσβάλλει ούτε εμάς ούτε το θέμα της;;Πες ένα παράδειγμα μιας άλλης ταινίας για να καταλάβουμε τι εννοείς αν θες..
υ.γ.ο Μιχάλης λεκτική επαλήθευση εννοεί τα γράμματα που πρέπει να επιβεβαιώσεις ότι βλέπεις όταν γράφεις το όνομά σου, κάτω από το κουτάκι που γράφεις σχόλια..

Ανώνυμος είπε...

Καταλαβα...Ψηφιζω να το βγαλουμε...Και μενα μου τη δινει...Λοιπον,εννοω οτι αφου ασχολειται με εναν ανθρωπο παραμορφωμενο,θα μπορουσε να "εκμεταλλευτει"την ιδιαιτεροτητα του και να τον προβαλλει σαν θεαμα για να ικανοποιησει την περιεργεια μας για αυτους τους ανθρωπους...Παραδειγμα δεν εχω να σου δωσω αλλα μου αρεσε το γεγονος οτι τον δειχνει σαν ανθρωπο,με ολες τις πλευρες του, οχι σαν κατι κατωτερο...Επικεντρωνεται δηλαδη στην προσωπικοτητα του ανθρωπου και οχι στην παραμορφωση του....Αυτο μου αρεσε...Ελπιζω να καταλαβες.

Ανώνυμος είπε...

vasika deixnei kai tis dio antithetes pleures alla provallei tin anthrwpini gia auto k mou arese.giati akoma ki otan oi anthrwpoi tou isopedwnoun tin anthrwpini pleura tou autos antisteketai.dld den einai mia wraiopoihsh i tainia tou tipou oloi oi emplekomenoi stin tainia ton antimetwpisan ws anthrwpini iparksi.edeikse k tin ekmetalleusi k tin friki tous k malista se megalitero vathmo opws tha itan logiko na ginotan.

Ανώνυμος είπε...

Επιτελους την ειδα την ταινια οποτε μπορω να σχολιασω καλυτερα....Πραγματικα η ταινια δινει και ενα μηνυμα και για τη σημερινη εποχη,που υποτιθεται οτι τα μυαλα μας ειναι πιο ανοιχτα αλλα παρ'ολα αυτα υπαρχει τοσος ρατσισμος απεναντι σε τοσους ανθρωπους που στην τελικη αν το σκεφτουμε οι περισσοτεροι δε διαφερουν καθολου απο μας εκ πρωτης οψης...Βλεπουμε οτι σε εκεινη την εποχη,που ο κοσμος ηταν πολυ πισω σε τετοια θεματα,υπηρχαν ανθρωποι που δεχτηκαν τον Τζον,τον αγκαλιασαν και τον εκαναν φιλο τους...Σκεφτειτε σημερα, πως θα αντιμετωπιζαμε εναν ανθρωπο με μια τετοια τερατωδη εμφανιση;;Εδω αφηνουμε στο περιθρωριο ανθρωπους που δε βλεπουν η δεν ακουνε...Το οτι βρεθηκαν ανθρωποι που ειδαν περα απ'την εικονα του με εντυπωσιασε...Γιατι κι αυτος το χαρηκε μετα και τουλαχιστον περασε ευτυχισμενος τον τελευταιο καιρο της ζωης του.Ηταν οσο επρεπε σκληρη,δειχνοντας τα βασανιστηρια που περνουσε,που του φερονταν σα ζωο και τον χρησιμοποιουσαν για να γελασουν.Εμενα με εξοργιζαν ολοι αυτοι αλλα το χαρηκα που στο τελος ολοι το πληρωσαν αυτο...Επισης μου αρεσε πολυ η σκηνη στην οπερα,που σηκωνονται ολοι οι θεατες ορθιοι και τον καταχειροκροτουν...Πολυ συγκινητικη σκηνη...

Weirdo είπε...

Μόλις την είδα!
Το πλεονέκτημα αυτής της ταινίας είναι το θέμα της. Το μειονέκτημα είναι επίσης το θέμα της. Μέσα από τον άνθρωπο ελέφαντα η ταινία περνάει πραγματικά πολλά μηνύματα. Καταδικάζει τον ρατσισμό, την σκληρότητα του ανθρώπου, την εκμετάλλευση των αδυνάτων για χρήμα ή δόξα και διάφορα άλλα. Αλλά από την άλλη και μόνο ακούγοντας τον τίτλο της ταινίας μπορούμε να υποθέσουμε το 100% αυτών των μηνυμάτων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η ταινία να μην σε γεμίζει. Λαχταράς να έρθει κάτι που δεν έρχεται, γιατί απλά ξέρεις ήδη τι θα ακολουθήσει. Ακόμα θεώρησα ότι η ταινία δεν είναι ισοδύναμη. Έχει κάποιες δυνατές σκηνές και πάρα πολλές που απλά γεμίζουν χρόνο. Επίσης, η κορύφωση που θα έπρεπε να υπάρχει στο ξέσπασμα:"I am not an elephant, I am not an animal, I am a human being", απλά δεν υφίσταται. Οι σκηνές πιο πριν δεν δίνονται με τέτοιο τρόπο ώστε να κορυφωθούν τα συναισθήματα σε εκείνη τη σκηνή.
Κατά την γνώμη μου αξίζει να την δει κάποιος την ταινία για το θέμα της αλλά εως εκεί. Μην περιμένετε κάτι εκπληκτικό από σκηνοθεσία.

Υ.Γ. Για όσους φοβούνται μήπως η ταινία είναι σκληρή, σας λέω απλά ότι δεν είναι και μπορείτε να την δείτε άφοβα. Γενικά είμαι ευσυγκίνητος(ακόμα θα έκλαιγα αν έβλεπα το lion king) αλλά σε αυτή την ταινία απλά δάκρυσα μία φορά στη σκηνή της όπερας που όντως είναι πολύ δυνατή.

Ανώνυμος είπε...

Eνα απο τα ζητήματα αυτής της ταινίας νομίζω πως είναι η διαφορετικότητα καιπως αντιμετωπίζεται από την οργανωμένη κοινωνία, η οποία θέλει οι άνθρωποι να είναι ίδιοι γιατί την τρομάζειό,τι ειναι διαφορετικό, το οποίο αν ξεπεράσεις την πρώτη εντύπωση μπορεί να είναι αξιοθαύμαστο. Οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίδιοι και αυτό είναι το όμορφο , η μεγάλη ποικιλία που υπάρχει στην φύση. Αν όλα ήταν ίδια τότε δεν θα γεννιόνταν καινούρια πράγματα και δεν θα προχωρούσαμε μπροστά. Τελευταία διάβασα αυτή την φράση που είπε ένα αυτιστικό άτομο "αν η κοινωνία μας ήταν κοινωνία χορευτών , τότε όσοι δεν χόρευαν σαν τον Φρεντ Ασταιρ θα ήταν στο περιθώριο". Προτείνω την ταινία "gattaca"

Georgia είπε...

Πολυ ωραια ταινια αυτη που προτεινεις Βιβη...Και σχετικη με το Elephant man κατα καποιο τροπο γιατι δειχνει μια μελλοντικη κοινωνια οπου το διαφορετικο διωκεται και οπου ολοι οι ανθρωποι ειναι πανομοιοτυποι...Και βγαινει το συμπερασμα οτι δε γινεται ολοι να ειμαστε ιδιοι σ'αυτο τον κοσμο γιατι δε θα υπηρχε κανενα ενδιαφερον και οι ζωες μας θα ηταν πολυ μονοτονες,χωρις καμια αλλαγη.Αλλα θα αναλυσουμε την ταινια αυτη σε επομενη αναρτηση..Προσεχως....